30/6/13

Τα ζουμερά μαύρα μούρα της λίμνης Τάκα

Μου αρέσει να αγναντεύω το τοπίο κοιτάζοντας ψηλά και να ταξιδεύω στο παρελθόν, για να αποτυπώνω τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις στο χώρο και στο χρόνο.
Οι μουριές, όχι μόνο στην Αρκαδία, στην Πελοπόννησο, αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχουν σχεδόν παντού μαζί με τις ελιές και τ' αμπέλια. Ανεξίτηλα σημάδια μιας ιστορικής στιγμής ή εποχής που το κάθε νοικοκυριό ή μικροϊδιοκτησία ξεφεύγει από τα όρια της αυτοκατανάλωσης και εξασφαλίζει ένα χρηματικό πλεόνασμα πουλώντας κουκούλια στους Οθωμανούς ή στους Ενετούς κατακτητές ή ακόμη και στους πρώτους Έλληνες κεφαλαιούχους, που στήνουν εργαστήρια μεταξωτών στο Μεταξουργείο, στην εποχή του Όθωνα. Πρόκειται γι' αυτούς  που πολύ αργότερα αποκαλέστηκαν από εμάς τους οικονομικούς επιστήμονες "Βιομήχανοι" και έγιναν αντικείμενο μελέτης στην Οικονομική Ιστορία.
Η μουριά είναι ένα πολύτιμο φυτό γιατί έχει πολλαπλές χρήσεις. 
Επί χρόνια τα φύλλα της άσπρης ή της κόκκινης μουριάς χρησίμευαν ως τροφή για τους μεταξοσκώληκες.Τα δέντρα της μουριάς φυτεύονταν στη σειρά και χρησίμευαν ως όρια για τα σπιτικά και τα χωράφια. Στον ίσκιο της στήνονταν τα τραπέζια των αγροτικών γλεντιών του καλοκαιριού. Από το ξύλο της μουριάς γίνονταν βέργες που χρησίμευαν ως στηρίγματα για τα φυτά ή για να βιτσίζουν τα άλογα και τα γαϊδούρια. Κατασκευάζονταν έπιπλα, κούνιες για τα παιδιά ακόμη και μουσικά όργανα.
Ο καρπός της, το μούρο είτε μαύρο, είτε βαθύ πορφυρό ή άσπρο χρησίμευε για την παρασκευή φαρμάκων, γλυκών, σερμπετιών και ποτών. 
Ακολουθώντας το δρόμο της μουριάς, βρέθηκα στην αρκαδική λίμνη Τάκα και μάζεψα μεγάλα ζουμερά μαύρα μούρα. 
Μαύρα μούρα σιρόπι και μαρμελάδα, για να αλείφουμε το ψωμί μας, να συνοδεύουμε τα τυριά μας, να νοστιμεύουμε το γιαούρτι, να ομορφαίνουμε αισθητικά και γευστικά τα παγωτά μας.
Όσοι επιθυμείτε να τα γευθείτε, να σπεύσετε... γιατί ήδη έχουν γίνει περιζήτητα.


10/6/13

Η Κλειώ



Η Κλειώ, ένα πανέμορφο κουτάβι "τέκελ", με μαύρο γυαλιστερό τρίχωμα, άσπρο κωλαράκι και κοιλίτσα, σοκολατί φρυδάκια, είναι το νέο μέλος της οικογένειας του Τροφοσυλλέκτη. Δύο παλαιοί και αγαπημένοι μας φίλοι ο Χρήστος και ο Φώτης μας το χάρισαν. Πρόκειται για το γνήσιον τέκνον του Πετράκη (του σκύλου τους) και της Μελίνας, που ζουν μονίμως στη Σύρο.
Με την Κλειώ θα τρέχουμε παρέα στα αρκαδικά λιβάδια και θα ανακαλύπτουμε συνεχώς νέους καρπούς για όλους εσάς.Την φαντάζομαι να χώνει τη μουσούδα της και να κυνηγάει τις πεταλούδες.
Καθώς προχωρούμε για την ισημερία του θέρους, από ώρα σε ώρα θα μαζέψουμε τα βερύκοκα και τα μούσμουλα του κήπου μας, καθώς εδώ στην Αρκαδία η άνοιξη με τα ραδίκια, τα σπαράγγια, τις φράουλες καλά κρατεί...
Τα αγριόβλητα και η αντράκλα, τα ντοματίνια μικρά γυαλιστερά ολοστρόγγυλα, τα κολοκυθάκια, τα μαρούλια, οι πιπεριές από το κτήμα μας θα προσφέρονται σε εσάς κάθε Δευτέρα πρωί για όλο το καλοκαίρι.
Και μην ξεχνάτε...  το παστό από τα χεράκια του Τροφοσυλλέκτη, μοναδικό με αυγά στραπατσάδα, το πικάντικο τυρί από τον Βάγγο Αρκαδίας, τα ραβιόλια με κολοκυθάκια, ξυνομυζήθρα και δύοσμο, οι βολβοί είναι ότι πρέπει για τις καλοκαιριάτικες παρέες στις αθηναϊκές βεράντες.