Οι διανοούμενοι και τα μανιτάρια

Καθώς όλο και περισσότερες διανοούμενες και διανοούμενοι τώρα στη μέση του φθινοπώρου αρέσκονται στα άγρια μανιτάρια θα ήθελα να παραθέσω μια συνταγή, που κατά την άποψή μου πληροί όλους τους κανόνες της υψηλής κουζίνας και αισθητικής (ουκ εν τω πολλώ τω ευ).
Υλικά
Μανιτάρια (όσα χωρούν στο ταψί σας)
Παρθένο ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο (για να πάρει το άρωμα)
Εκτέλεση
Αποχωρίζετε τα μανιτάρια από το κοτσάνι τους, τα πλένετε και τα βάζετε σ' ένα τρυπητό για να αποβάλουν  το νεράκι τους, καθώς όπως γνωρίζετε πρόκειται περί μυκήτων. Τα βάζετε σ' ένα μπολ, ρίχνετε μέσα λίγο λάδι, και μια σκελίδα σκόρδο (πολύ ψιλοκομμένο), αλάτι (όχι πολύ, μπορείτε να μη βάλετε καθόλου) και πιπέρι. Ανακατώνετε με τα χέρια σας τα μανιτάρια.
Μετά τα βάζετε σ' ένα ταψί  ή πυρέξ, και τα ψήνετε μέχρι να πάρουν ένα βαθύ καφέ χρώμα.

Οι μπαρουτοκαπνισμένοι παπαγάλοι του Ζαππείου

Αυτή η δύση του ήλιου στον κήπο του Ζαππείου ήταν διαφορετική. Οι άστεγοι είχαν πασαλείψει τα μούτρα τους με Maalox, οι σκύλοι είχαν αγριέψει από τα ΜΑΤ που τροχάδιν ώδευαν προς την πλατεία Συντάγματος, που είχε γεμίσει καπνούς και δακρυγόνα.
Η σύγχιση, η κατάθλιψη, η θλίψη στο ζενίθ σε μια χώρα  που καταρρέει, που συνθλίβεται καθημερινά, που βρίσκεται στο ναδίρ της ιστορικής τροχιάς της.
Βαδίζοντας στον Εθνικό Κήπο και κοιτάζοντας ψηλά στον ουρανό άκουσα το περίεργο κρώξιμο των πτηνών και αντιλήφθηκα ότι επρόκειτο για ένα ζεύγος πράσινων παχουλών παπαγάλων με ροδί ράμφος που ερωτοτροπούσε συνεπαρμένο από τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου. Το ζεύγος κατέφυγε στον πλάτανο δίπλα ακριβώς από το Ζάππειο Μέγαρο, στο απέναντι δέντρο πέταγαν και άλλοι παπαγάλοι.
Ένας, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε.... μέτρησα εννιά παπαγάλους.
Τρεις περαστικοί ποδηλάτες, σταθήκαν άφωνοι στο θέαμα των μπαρουτοκαπνισμένων παπαγάλων.

Οι ελιές και οι τροφοσυλλέκτες των πόλεων

Διασχίζοντας τη νήσο του Βατραχονησίου, ανάμεσα στους σωρούς των σκουπιδιών που χάσκουν και στους γάτους που έχουν βαρεθεί να τα σκαλίζουν, αν παρατηρήσει κανείς το τοπίο θα δει ελιές βαρυφορτωμένες από τους καρπούς. Κάποιοι έχουν αρχίσει και τις μαζεύουν. Χθες το απόγευμα δύο φίλοι, ο ένας κρατούσε τη σκάλα και ο άλλος ήταν ανεβασμένος και μάζευε τις ελιές. Οι περαστικοί τους χάζευαν γελώντας. Προχθές έξω από το Καλλιμάρμαρο είδα ακριβώς την ίδια σκηνή. Πολύ καλή ιδέα, ο καθένας μπορεί να μαζέψει τις ελιές στο δρόμο του. Υπάρχουν πολλές στην Αθήνα και στα προάστια.

Οι τροφοσυλλέκτες των πόλεων ας αναλάβουν δράση.