Περιμένοντας ανυπόμονα να γευτώ τα λαχανάκια Βρυξελλών που φύτεψα για πρώτη φορά στο λαχανόκηπο του σπιτιού μου, ακολουθώ για μια ακόμη φορά τα ίχνη του αγροτικού χρόνου, που συμβαδίζει με τις εορτές και τις περιόδους νηστείας της χριστιανικής θρησκείας.
Αναφέρομαι στη νηστεία των Χριστουγέννων, που διαρκεί σαράντα μέρες, από τις 15 Νοεμβρίου μέχρι και τα Χριστούγεννα. Στηρίζεται στην μεγάλη ποικιλία των λαχανικών του χειμώνα.
Στα λαχανικά συγκαταλέγονται και τα μυρωδικά καθώς και τα χόρτα τα άγρια και τα εξημερωμένα.
Θα μπω στον πειρασμό να ταυτίσω μερικά από τα φυτά των Χριστουγέννων που διαθέτει "το λιβάδιον του οίκου" μου με αυτά που καταγράφονται στα Γεωπονικά, μια συλλογή αρχαίων αγρονομικών και κηπουρικών γνώσεων, που σώζονται χάρη στον Κωνσταντίνο Προφυρογέννητο (10ο αιώνα).
Άνηθος, δαυκί (καρότο), δυόσμος, κόλιανδρος, ρόκα (εύζωμο), κρεμμύδι, πικραλίδα, πράσο, ραπάνι, δύο είδη μολόχας, λευκή και κόκκινη κράμβη (λάχανο), θαλασσοκράμβη (αγριοσέσκουλο), σέλινον, σπανάκι, κουνουπίδι, πικραλίδα, ραδίκι, ραπάνι*.
Όσοι δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα τις γεύσεις και τα αρώματα των χειμερινών λαχανικών, ας το επιχειρήσουν για την απόλαυση που χαρίζει η γευσιγνωσία.
Δεν πειράζει ας πειραματιστούν και στις νέες ποικιλίες όπως τα λαχανάκια Βρυξελλών.
*Από το βιβλίο: Ο κηπουρός και η καθημερινή κουζίνα στο Βυζάντιο, Johannes Koder, Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, Αθήνα 2000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου