Καθώς όλο και περισσότερες διανοούμενες και διανοούμενοι τώρα στη μέση του φθινοπώρου αρέσκονται στα άγρια μανιτάρια θα ήθελα να παραθέσω μια συνταγή, που κατά την άποψή μου πληροί όλους τους κανόνες της υψηλής κουζίνας και αισθητικής (ουκ εν τω πολλώ τω ευ).
Υλικά
Μανιτάρια (όσα χωρούν στο ταψί σας)
Παρθένο ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο (για να πάρει το άρωμα)
Εκτέλεση
Αποχωρίζετε τα μανιτάρια από το κοτσάνι τους, τα πλένετε και τα βάζετε σ' ένα τρυπητό για να αποβάλουν το νεράκι τους, καθώς όπως γνωρίζετε πρόκειται περί μυκήτων. Τα βάζετε σ' ένα μπολ, ρίχνετε μέσα λίγο λάδι, και μια σκελίδα σκόρδο (πολύ ψιλοκομμένο), αλάτι (όχι πολύ, μπορείτε να μη βάλετε καθόλου) και πιπέρι. Ανακατώνετε με τα χέρια σας τα μανιτάρια.
Μετά τα βάζετε σ' ένα ταψί ή πυρέξ, και τα ψήνετε μέχρι να πάρουν ένα βαθύ καφέ χρώμα.
Υλικά
Μανιτάρια (όσα χωρούν στο ταψί σας)
Παρθένο ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο (για να πάρει το άρωμα)
Εκτέλεση
Αποχωρίζετε τα μανιτάρια από το κοτσάνι τους, τα πλένετε και τα βάζετε σ' ένα τρυπητό για να αποβάλουν το νεράκι τους, καθώς όπως γνωρίζετε πρόκειται περί μυκήτων. Τα βάζετε σ' ένα μπολ, ρίχνετε μέσα λίγο λάδι, και μια σκελίδα σκόρδο (πολύ ψιλοκομμένο), αλάτι (όχι πολύ, μπορείτε να μη βάλετε καθόλου) και πιπέρι. Ανακατώνετε με τα χέρια σας τα μανιτάρια.
Μετά τα βάζετε σ' ένα ταψί ή πυρέξ, και τα ψήνετε μέχρι να πάρουν ένα βαθύ καφέ χρώμα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ιδιαίτερα οι διανούμενοι. Και οι χωρικοί τα απολαμβάνουν ιδιαίτερα, δίχως να τα πασπαλίζουν με υψηλά νοήματα!
ΑπάντησηΔιαγραφή