Περπατώντας στις πλαγιές των αρκαδικών βουνών, κοντά στα ερείπια των μεσαιωνικών οικισμών, συναντώ μοναχικές συκιές, με ολόγλυκα, μικρά, μαύρα σύκα.Ο ιστορικός χρόνος των φυτών, σημαδεύει ανελέητα το χώρο.
Η αήττητη θεά Αθηνά με την ελιά, μετά τον Ποσειδώνα νικά και τον Διόνυσο με τα σύκα και τ΄αμπέλια.Τότε που οι κάτοικοι ξερίζωναν τις συκιές, και φύτευαν ελιές.
Όταν τα γούστα και οι προτιμήσεις άλλαξαν και τα ξερά σύκα, εξαφανίστηκαν από το επιδόρπιο των υπερπόντιων αστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου