Σαν το μυρμήγκι

Άγρια μέντα, από το Μαίναλο,
 Αρχείο Τροφοσυλλέκτη

Σαν το μυρμήγκι τώρα το καλοκαίρι, δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω, από το Μαίναλο στον Ταύγετο και από εκεί στον Πάρνωνα, συλλέγω αρωματικά φυτά. Κάθε γεύμα, κάθε συνάντηση συμπληρώνεται κι ολοκληρώνεται στο μεγάλο τραπέζι μας με την άφιξη της τσαγέρας το χειμώνα ή της κρυστάλλινης κανάτας το καλοκαίρι, μ' ένα ρόφημα ζεστό ή κρύο αντίστοιχα, που χαρίζει ευεξία και γαργαλάει τις αισθήσεις. Με τις πρώτες γουλιές, οι γλώσσες λύνονται κι αρχίζουν οι εκμυστηρεύσεις. Το παρελθόν  περιπλέκεται με το παρόν, οι κοσμοπολίτικες μνήμες αχαλίνωτες περιφέρονται: στις φυτείες καφέ του Κόνακρι, στις κορυφές του Παρνασσού, στους ξωτικούς κήπους του Καίρου, στα μεταμεσονύχτια παρισινά δείπνα μετά το θέατρο. Πριν καλά καλά μπει ο Ιούνιος, απλώνω τα σύνεργα μου στον πάγκο της κουζίνας. Ψαλιδάκια, σπάγγο, λαστιχάκια, σακκουλάκια πάνινα, μαχαιράκια, καλαθάκια μικρά και μεγάλα επενδυμένα με τουλουπάνι άλλα με βαθύ και άλλα με χαμηλό πάτο, σακίδιο, καπέλλο, γάντια κηπουρού. Βάζω αυτά που πρέπει να μπουν στο σακίδιο μαζί με το θερμός γεμάτο με νερό, τα φρούτα μου, τις χαρτοπετσέτες, την αλοιφή για τα έντομα και ξεκινώ. Από τις αρχές Ιουνίου  μαζεύω χαμομήλι και ανθισμένη λεβάντα από τον Ταύγετο. Όταν γυρίζω στο σπίτι, κόβω το χαμομήλι κοντά στον ανθό και το απλώνω σ' ένα μεγάλο ταψί, και στη συνέχεια το καλύπτω μ' ένα μεγάλο τούλι. Ένα από τα πιο πολύτιμα υλικά του Τροφοσυλλέκτη είναι τα τούλια από τους γάμος, γιατί καλύπτουν τους καρπούς που αποξηραίνονται στον ήλιο, ή ράβονται σε μικρά σακουλάκια για τα αρωματικά φυτά ή ακόμα μπαίνουνε σκουφάκι στα τσαμπιά από σταφύλι για να μην τσιμπολογούν τις ρώγες τους τα πουλάκια.
Δεν παραλείπω ποτέ να χαρίζω στους αγαπημένους μου φίλους από ένα μεγάλο μπουκέτο λεβάντες για τα μεγάλα βάζα του σπιτιού τους.
Στα μέσα Ιούνη όλος ο τόπος γεμίζει με βάλσαμο ή σπαθόχορτο.  Μαζεύω τα κατακίτρινα άνθη του νωρίς το πρωί, και μόλις γυρίσω στο σπίτι τα βυθίζω σε μεγάλες γυάλες με παρθένο ελαιόλαδο.
Ανήμερα του προφήτη Ηλία αρχίζει η συλλογή της ανθισμένης ρίγανης στο Μαίναλο. Ταυτόχρονα ο Ταύγετος γεμίζει από τσάι του βουνού. Ολόκληρα λιβάδια από τσάι του βουνού μοσκοβολάνε, εκεί οι Μανιάτες βόσκουν τα μικρά μοσχαράκια. Στο τέλος του Ιούλη ανεβαίνω στα αρκαδικά μοναστήρια για να μαζέψω τίλιο (φλαμούρι) από τις φλαμουριές. Αρχές Αυγούστου μαζεύω φλισκούνι και άγρια μέντα. Η συγκομιδή ολοκληρώνεται με τη συλλογή των μαύρων καρπών της κουφοξυλιάς (σαμπούκο). Το χειμώνα τα τσάγια με τους καρπούς της κουφοξυλιάς μας απαλλάσσουν από τις λοιμώξεις του λαιμού και μας προκαλούν εφίδρωση.