Στα μέσα του φθινοπώρου εμφανίζονταν στα στενά και στις λεωφόρους της Αθήνας οι καστανάδες. Από τον Οκτώβρη του 1946 και για πενήντα δύο ολόκληρα χρόνια ο κύριος Γιώργος, ο καστανάς, από τα ορεινά χωριά των Τρικάλων έψηνε κάστανα στην τσίγκινη ολοστρόγγυλη φουφού του, στη στη γωνιά των οδών Δραγατσανίου και Σταδίου. Το ψήσιμο ήταν τελετουργία. Μέχρι να πυρώσει η φωτιά αυτός χαράκωνε μ΄ένα μυτερό μαχαιράκι τα κάστανα και κατόπιν τα έριχνε στη φουφού για να ψηθούν. Μου άρεσε να στέκομαι μπροστά στη φουφού και ν΄ακούω το θόρυβο που έκαναν τα κάστανα που έσκαγαν, καθώς ο καστανάς τα γύριζε με τη μασιά και να τον βλέπω με την τσιμπίδα του να τα βάζει στο χωνάκι που ήταν φτιαγμένο από παλιές εφημερίδες για να τα δώσει στους πελάτες. Οι υπάλληλοι της Τράπεζας στην οδό Σταδίου 38, γεύονταν τα ζεστά κάστανα μετά την απογευματινή υπερωρία τους. Κάποιοι από τους θαμώνες του Λουμίδη, στο πατάρι, έβγαζαν δειλά από την τσέπη τους κάστανα ως συνοδευτικό του εσπρέσο και οι βιβλιοφάγοι που στριμώχνονταν στον Κάουφμαν για να απολαύσουν τις τελευταίες αφίξεις των γαλλικών βιβλίων τσέπης, δεν παρέλειπαν ποτέ να πουν μια καλησπέρα στον κύριο Γιώργο και να γευθούν τα καλοψημένα του κάστανα. Η κυρία Ευαγγελία, η σύζυγός του εξακολουθεί να πουλάει κάστανα στους περαστικούς. Σήμερα οι εποχές εναλλάσσονται με τόσο μεγάλη ταχύτητα που δεν γίνονται πλέον ορατές. Η κυρία Ευαγγελία πουλάει κάστανα μέχρι το τέλος Γενάρη. Οι κουλουράδες αγωνίζονται για να καταλάβουν τις θέσεις των καστανάδων. Υπάρχουν και αυτοί που ψήνουν όλες τις εποχές στη φουφού τα κάστανα του χειμώνα μαζί με τα καλαμπόκια του καλοκαιριού.
Τα κάστανα εξακολουθούν να είναι η αγαπημένη μου λιχουδιά. Νοσταλγώ τα γλυκά από κάστανα των ζαχαροπλαστείων που δεν υπάρχουν πια. Τα μαρόν γκλασέ από το Perfect στην πλατεία Κυριακού - σήμερα έχει μετονομαστεί σε πλατεία Βικτωρίας-, που τα πρόσφερε η μητέρα μου στους επισκέπτες, στην ονομαστική εορτή του πατέρα μου του Αγίου Νικολάου και την περίφημη τούρτα από το Delice με τις ανάλαφρες μαρέγκες και την πικρή μαύρη σοκολάτα που ισορροπούσε την γλυκιά γεύση του κάστανου. Περιμένω τα κυνήγια του Φρέντυ τα Χριστούγεννα, τις άγριες πάπιες που συνοδεύονται πάντα με κάστανα πουρέ.
Το δείπνο στο σπίτι του Χρήστου στην Ερμούπολη ολοκληρώθηκε γύρω από μια φρουτιέρα γεμάτη από βραστά κάστανα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου