Μια αιώνια στιγμή στη βεραμάντ παραλία, με σαλάτα θαλασσινή με ιππόκαμπους και ψαράκια με το στόμα ανοιχτό, γύρω από στρουμπουλές ντομάτες, διαφανή αγγουράκια, γιγάντιες θρούμπες. Έβγαλες τον αναπνευστήρα από το στόμα, ανασήκωσες τη μάσκα, την τοποθέτησες λίγο πιο πάνω από το μέτωπο και μου έδειξες περήφανος ένα σαργό, μεγάλο σαν ταψί που είχες ψαροντουφεκίσει. Στη συνέχεια καθήσαμε και οι δύο στις φερ φορζέ καρέκλες που έμοιαζαν με αχιβάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου